— Hide menu

Damla Özdemir

http://www.damlaozdemir.com/

1984 doğumlu Damla Özdemir, Bilgi Universitesi’nde Reklamcılık ve Sinema ve TV bölümlerinden mezun oldu. Bilgi Üniversitesi’nde 2011’de tamamlayacağı Kültür Yönetimi bölümünde yüksek lisans yapıyor. Son bir kaç senedir onu etkileyen ve şekillendiren pek çok atölye çalışmasına katıldı. Bir dönem stop motion animasyon ve kuklayla ilgilendi. Son yıllarda ise kolaj çalışmaları üzerine yoğunlaştı. Temel olarak, avant garde, konstruktivist, distopik eserlerden ilham alan sanatçı, işlerinde her türlü malzeme kullanabiliyor. Çalışmaları Torino & İstanbul Uluslararası Elektronik Müzik ve Sanat Festivali ve Edisyon’da sergilendi.

“Çocukluğumdan beri tüm gücümle kendimi ifade edebilmenin farklı yollarını denedim. Yazdım, çizdim, sustum, dokundum, kestim, diktim, yapıştırdım… Hep anlattım. Anlattıklarım benim için sıradanlaştığında ve farklı şekillerde kendimi ifade etmek, temel insani ihtiyaç haline dönüştüğünde, başkaları buna üretim dedi. Bense boşaltım diyorum. Son bir kaç senedir bütün ifade tonumu dijitalleştirdim. Siberuzayın sınırsızlığı sayesinde topladığım kaynakların hepsini birbirine karıştırıp, dağıtıp, bütünlüyorum. Kullandığım materyaller genelde herşey. Birleştirmek ve asıl anlamını yok etmek, yeni anlamlar veya anlamsızlıklar kazandırmak, içini boşaltmak veya doldurmak; Bir nevi serbest çağrışım… Bu işlemi yapan makine, bilinçaltım; ne derse onu yapıyorum.

Etkilendiğim kaynakların başında bir dönemimi bağışladığım, 20. yüzyıl bilimkurgu romanları geliyor. O distopik atmosferlerin içinde yaşadığımı hatırlıyorum. Avant-garde ve konstrüktivizmin yalınlıgı, netligi, basitligi ve sabitligi, hareket halindeyken donmuşluk, doymuşluk hissi de distopyama karışınca, siberuzaya göç ettim Orada, aynı anda hem tüketici hem de üretici olabilmek, yaptığım işlere karşı daha fazla haz duymamı sağladı.

Sanırım şu sıralar geçiş dönemindeyim; çünkü dijital işlerimi, daha dokunulabilir, hissedilebilir ve ulaşılabilir olması için, dışsal dünyaya taşıyorum. Yüzeyi hissedilebilir, bakıldığında genişliği, uzunluğu görülebilir malzemelerle onları gerçekleştirmeye çalışıyorum. Siberuzayla, dışsal gerçeklik arasında hareket halindeyim. Bulunduğum yere, ‘X Boyutu’ da diyebiliriz.”
Damla Özdemir

Born in 1984, Damla Özdemir studied Advertising, Cinema and TV at Bilgi University where she is currently doing a masters in Cultural Management. In the past years she has attended several workshops that have influenced and shaped her formation. She has also shown interest in stop motion animation and puppets. Since the past few years Özdemir has focused on collage. She takes inspiration from avant-garde, constructivist, dystopic work and utilizes almost any material. Her work has been exhibited at Torino & Istanbul International Festival of Electronic Music and Arts and Edisyon Gallery.

Since childhood I’ve used all my strength and ability to properly express myself in various ways. I wrote, drew, chose silence, touched, cut, sewed and combined; I always expressed myself. This was a natural way for me to get things out of my system, off of my mind. Others called it creation whereas for me it was more a form of discharge. By means of infinite cyberspace, I use material which I collect and mix, mess and integrate forms. I use everything; to combine and actually eliminate its true meaning, to find new meanings or create no meaning at all, to make it meaningful or meaningless; these thoughts are all a form of free connation. The machinary behind the creation, my subconcious; I do exactly what it tells me to do.

An inspirational source has been 20th century sci-fi. I remember fully experiencing and living that deranged atmosphere. The simplicity of avant-garde and constructivism captured in a single moment threw me into the depths of cyberspace. There I was a creator and maker and also a consumer who felt more and more delight towards the things I made.

I’m at a transitional stage; I want to bring these creations into a more reachable and touchable atmosphere where they can be interactive within its contained world. To be able to feel the surface and see the depth is my main purpose. I am in constant flux between cyberspace and external reality. This in between place is what I call “dimension x”.
Damla Özdemir

Comments are closed.

-->